پایگاه خبری- اطلاع رسانی وب دا زنجان

دکتر موسوی‌زاده در گفتگو با پایگاه خبری وبدا-زنجان، اظهار کرد: از آنجایی که ماهیت بیماری اعتیاد با ژن مرتبط است، این بیماری بسیار طولانی بوده و ممکن است تا پایان عمر با بیمار همراه باشد.

وی ژن‌ها را واحدهای اساسی وراثت خواند که همه چیز از ویژگی های فیزیکی گرفته تا استعداد ابتلا به بیماری‌ها را تعیین می‌کنند و با قرار گرفتن در یک محیط مناسب، خود را نشان می‌دهند و افزود: حدود 60درصد بیماری اعتیاد با ژن مرتبط است که تحت تاثیر عوامل محیطی، مستعد ظهور و بروز می‌شود.

این درمانگر اعتیاد، نبود نشاط اجتماعی یا خانوادگی، قرار گرفتن در محیط‌های پراسترس و فراهم نشدن زمینه مناسب برای تخلیه هیجانات را از مهم‌ترین عوامل مستعد کننده‌ی اعتیاد عنوان کرد و گفت: کسی که استعداد ژنتیکی ابتلا به اعتیاد را داشته باشد، وقتی در محیط خطر و تحت تاثیر این عوامل مستعدکننده قرار بگیرد، شانس بالایی برای ابتلا به اعتیاد خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه ژن‌ها در وجود افراد نهادینه شده است و بیماری اعتیاد نیز با ژن‌ها در ارتباط است، ماهیت اعتیاد، عود کننده است و نمی‌توان انتظار داشت بیمار پس از بستری در کمپ یا قرار گرفتن تحت درمان، تا پایان عمر از شرّ اعتیاد در امان باشد و مراقبت دائمی یک ضرورت است.

دکتر موسوی‌زاده، امراض جسمی، بیماری‌های روانی، باورهای غلط و ارتباطات ناسالم را از مهم‌ترین زمینه‌های گرایش به سمت اعتیاد برشمرد و افزود: مراقبت دائمی از اعتیاد بدین معناست که به همه‌ی این زمینه‌های خطر توجه داشته باشیم و آن‌ها را مدیریت کنیم.

وی با بیان اینکه اعتیاد از جنس لذت‌طلبی است و با فشارهای غیرمعقول، غیرمنطقی و غیرقانونی تشدید می‌شود، گفت: قهر و غضب، درگیری و کتک‌کاری، محروم کردن و اقداماتی از این دست، باعث شدت گرفتن و وخامت اعتیاد می‌شود.

این متخصص مدیریت، پیشگیری و کنترل اعتیاد، انگ‌زدایی را یکی از کلیدی‌ترین مولفه‌ها برای بازگشت از مسیر اعتیاد دانست و اظهار کرد: انگ‌زدایی یعنی داغ از پیشانی افراد مبتلا به اعتیاد برداریم و برای بازاجتماعی کردن آن‌ها تلاش کنیم و از طریق گروه‌درمانی و قرار دادن بیماران در گروه‌های درمان‌مدار، آن‌ها را به دل خانواده و اجتماع بازگردانیم.

وی افزود: با بیرون کردن فرد معتاد از جمع خانواده و فراهم نکردن زمینه‌های درمان برای او، تشدید اعتیاد یک امر طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است.

دکتر موسوی‌زاده با تاکید بر نقش مخرب ارتباطات ناسالم در ابتلا به اعتیاد، به بیان مثالی در این زمینه پرداخت و گفت: سوارکاری را در نظر بگیرید که سوار بر اسب در حال حرکت است. اسب، مصداق جسم و سوارکار مصداق روان فرد معتاد است. باورهای فرد معتاد، همان نقشه‌ای است که مسیر حرکت را مشخص می‌کند و ارتباطات او به منزله‌ی محیطی است که اسب در آن حرکت می‌کند. اگر این محیط، لجنزار و باتلاق باشد، حتی با یک اسب سالم و سوارکار ماهر و نقشه درست نمی‌توان به مقصد رسید. بنابراین محیط و ارتباطات در این مقوله باید بسیار جدی گرفته شود.