- 1404/10/01 - 13:40
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- /Z647
وبدا - زنجان
یک روانشناس بالینی: خودکشی تنها یک بحران فردی نیست، زخمی بر پیکره اجتماع است
زینب امینی، کارشناس روانشناسی بالینی، با هشدار نسبت به پیامدهای گسترده اجتماعی پدیده خودکشی، بر لزوم ایجاد فرهنگ مراقبت از خود و دیگران تأکید کرد.
زینب امینی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بیمارستان شهدای طارم در گفتگو با پایگاه خبری وبدا – زنجان، گفت: خودکشی که ریشه در احساس ناکامی، بیمعنایی زندگی و اختلالات روانی دارد، تنها فرد اقدامکننده را تحتتأثیر قرار نمیدهد، بلکه خانواده و کل جامعه را درگیر پیامدهای خود میکند.
وی فقر، بیکاری، طلاق و خشونت را از عوامل اجتماعی مؤثر بر این پدیده برشمرد و افسردگی، اعتیاد و سبک دلبستگی ناسالم را از عوامل فردی دانست. وی راهحل را در «پیشگیری، آموزش مدیریت بحران و تقویت حمایتهای اجتماعی» خواند.
این کارشناس با بیان اینکه خودکشی یکی از آسیبهای مهم و چندبعدی جامعه است که نیازمند نگاهی فراتر از سطح فردی میباشد، تصریح کرد: فردی که اقدام به خودکشی میکند، غالباً به این باور رسیده که به آرزوهایش نرسیده و زندگی برایش فاقد معناست. در این نگاه تحریف شده، مرگ راهحلی برای رهایی و حتی گزینهای "بهتر" از زندگی تلقی میشود.
به گفته وی، خودکشی محصول تعامل پیچیدهای از عوامل اجتماعی و فردی است. از مهمترین عوامل اجتماعی میتوان به فقر، بیکاری، طلاق، خشونت خانوادگی و خیانت اشاره کرد. این عوامل بستری از تنش و ناامیدی ایجاد میکنند که فرد را مستعد میسازد. در کنار آنها، عوامل فردی عمیقتری مانند سبک دلبستگی ناایمن (که ریشه در روابط اولیه کودکی دارد)، اختلالات شخصیت، افسردگی اساسی و اعتیاد نیز نقشی تعیینکننده در شکلگیری افکار خودکشی و تبدیل آنها به اقدام ایفا میکنند.
این روانشناس با تأکید بر اینکه اثرات خودکشی دامنگیر اطرافیان و جامعه میشود، نقطه اتکای اصلی را «پیشگیری» دانست. به اعتقاد او، جامعه نیازمند توسعه و نهادینه کردن «فرهنگ مراقبت از خود و دیگران» است. این امر به معنای افزایش حساسیت جمعی نسبت به نشانههای هشدار و ایجاد شبکهای از حمایتهای اجتماعی است.
امینی راههای پیشگیری را در دو سطح کلان و خرد برشمرد و گفت: در سطح جامعه؛ کاهش شرایط پرخطر (اقتصادی، اجتماعی)، مبارزه با عواملی مانند تنهایی و طردشدگی، کاهش اختلافات خانوادگی از طریق آموزش، و مهمتر از همه، تقویت حمایتهای اجتماعی و شبکههای ارتباطی.
در سطح فردی؛ آموزش همگانی راههای مدیریت بحران و تنظیم هیجان، ترویج مهارت خودمراقبتی و مدیریت استرس. همچنین، برای افراد با سابقه اقدام ناموفق، ارائه مداخلههای درمانی و اجتماعی فوری، برخوردی صحیح و غیرقضاوتی و هدایت آنان به فرآیند درمان تخصصی برای جلوگیری از اقدام مجدد ضروری است.
وی در پایان با پیامی امیدبخش خطاب به عموم مردم گفت: اگر احساس فرسودگی، ناامیدی عمیق یا اضطراب طاقتفرسا دارید، این نشانهها را جدی بگیرید. مراجعه به روانشناس یا روانپزشک نه نشانه ضعف، که نخستین و شجاعانهترین گام برای محافظت از خود و بازپسگیری زندگی است. یادمان باشد پیشگیری از خودکشی، مسئولیتی همگانی است که با آگاهی، حساسیت و اقدام بهموقع محقق میشود.
سردبیر: سمیه رسولی